Anadilin

Özleştirmeciliğin dildeki bütün yabancı kökenli kelimeleri atma düşüncesi Türkçe üzerinde büyük bir kargaşaya sebep olmuştur. Halk ağızlarına ve eski kaynaklara inerek yapılan çalışmalar sonucunda artık tamamıyla Türkçeleşmiş kelimeler yerine buralardan elde edi len Türkçe kökenli oldukları düşünülen kelimeler getirilmeye başlıyordu. Kalem kelimesi yerine yazgaç, çizgiç, yavuş ve yoğuş gibi her biri ayrı lehçelerden gelme kelimeler öneriliyordu . Türkçenin ses ve şekil bilgisine uymayan ve Türkiye Türkçesinin tarihi gelişim sürecine ters düşen bu kelimeler anlaşılmıyor aksine birer yabancı kelimeden farksız

DÜNDEN BUGÜNE TARİHİ BİR TARTIŞMA "Türkçe"de üzerinde en çok tartışılan şey; 'yabancı kökenli olup Türkçeleşmiş olan sözler ne olursa olsun dilden atılmalı mıdır? Milli kültürümüzün parlak taşları olan atasözü ve deyimlerimizde bile kullanılacak kadar Türkçe olmuş sözlerin atılması doğru mudur? ' soruları olmuştur. Tarih boyunca bu konu üzerinde o kadar tartışılmıştır ki tahmin bile edemezsiniz.  Bu konuyla ilgili onlarca kitap, makale yazılmış belki binlerce köşe yazısı ele alınmıştır. Peki sonuç ne oldu? Bu kavgada hangi taraf haklı çıktı? Haklı çıkan taraf, Halkın büyük çoğunluğunun kullandığı sözlerin artık Türkçeleşmiş olduğunu savunan ve dilden atılmasının dilimiz üzerinde büyük bir kıyıma yol açacağını savunanlardır. Peki bunlar kimlerdi? Haklı çıkan taraftaki kişilerden bazıları: - Mustafa Kemal Atatürk -Ziya Gökalp -Ord. Prof. Dr. M. Fuat Köprülü -Prof. Dr. Mehmet Kaplan. -Prof. Dr. Muharrem Ergin. -Prof. Dr. Fruk Timurtaş -Ömer Seyfettin -Ahmet Kabaklı-T

Kanyon: Mhacka, Chakra, Macrocenter, W, Sushico, Bally, Bashqua, Scabal, Haaz, Mom-to-be, Flower... “Allahım nerdeyim ben?” diye düşünüyordum ki, “Mars” Cinema yazıyor! * Yasai katsu curry Ebi Raisukaree Yaki Udon Moyashi soba. * Nedir bunlar? “Karateci” diyenler, yanıldı. Mönü bu. Pilav, tavuk, kabak filan.

Bütün uluslar kendi atalarını koruyup kollarken, taa iki bin yıl öncesine dayanan meseleleri bile bugün gündeme getirip atalarının haklarını savunurken ; Türk milletinin atalarından soyutlanmasına, atalarını sevmenin "faşizim" olarak adlandırılıp "tu kaka" yapılmasına karşı ; " kendi milletini, kendi atalarının yurt edindiği topraklarda " seven , sayan , onların haklarına sahip çıkıp , yaptıklarına karşı en azından minnet duyan güzel insanlardır.   Bu kişiler  Zulme uğramış olan kardeşlerinin acısına kayıtsız kalmayarak, klavye başında bilgelik taslayan sözde aydınların tam tersine

Tarih boyunca büyük medeniyetler kurmuş milletlerin dilleri de büyük olur. Medeni milletlerin dili hiçbir zaman saf değildir. Bu milletlerde “saf dil” diye bir şey söz konusu olamaz. Çünkü büyük devletlerin, çevrelerindeki devlet ve milletlerle ilişkileri fazladır. Bu şekilde medeniyetler de birbi­rine tesir eder. Medeniyetler ve kül­türler; birbirleriyle münasebetleri, bunun neticesinde birbirlerine tesirleri dolayısıyla karşılıklı olarak kelime alış verişi de yaparlar. Bu bakımdan hiçbir büyük dil saf olamaz. Meselâ Batı dillerinden Fransızca Frank milletine dayanır, 50-60 bin ke­limelik Fransızca bir sözlük içerisinden Frankçadan gelen kelimeler 200'ü geçmez. Belki Fransızcada bu­lunan Türkçe kelimelerin sayısı bu miktardan fazladır. Fransızcaya Eski Grekçe'den, Latinceden kelimeler girmiş, Fransızlara dil bakımından atalarından miras fazla bir şey ulaşmamıştır. İngilizcenin de üçte ikisi Fransız ve Latin menşelidir. Almanca, İspanyolca ve Portekizce içinde aynı durum