Baktım kendime,
"Ben neyim?" diye.
Kaldırdım başımı göğe,
Ne bir yıldız kadar kibirli olup
uzakta durabilirdim,
Ne de ay kadar insanlara yakın...
Ne güneş kadar parlaktım
İnsanları aydınlatmak için.
Ne ayın karanlık yüzü kadar siyahtım.
Ne Mars kadar kızıl,
Ne Venüs kadar güzel,
Ne de Plüton kadar küçüktüm.
Ne Satürn gibi parlak bir kuşağım vardı,
Ne de Jüpiter kadar parçalanmış bir yüzüm.
Bu nedenle vazgeçtim gökyüzünden.
Ben orada olamazdım.
Ne onlar kadar mükemmel, ne de kusurluydum.
Ben olsam olsam sadece bir,
Sokak Lambasıydım.
"Ben neyim?" diye.
Kaldırdım başımı göğe,
Ne bir yıldız kadar kibirli olup
uzakta durabilirdim,
Ne de ay kadar insanlara yakın...
Ne güneş kadar parlaktım
İnsanları aydınlatmak için.
Ne ayın karanlık yüzü kadar siyahtım.
Ne Mars kadar kızıl,
Ne Venüs kadar güzel,
Ne de Plüton kadar küçüktüm.
Ne Satürn gibi parlak bir kuşağım vardı,
Ne de Jüpiter kadar parçalanmış bir yüzüm.
Bu nedenle vazgeçtim gökyüzünden.
Ben orada olamazdım.
Ne onlar kadar mükemmel, ne de kusurluydum.
Ben olsam olsam sadece bir,
Sokak Lambasıydım.
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen yazı ile ilgili görüşlerinizi benimle paylaşın.